- шӱлыкан
- шӱлыканГ.: шӱлӹкӓн, сылыкан1. прил. грустный, печальный, тоскливый, скучный, унылый, горестный
Шӱлыкан шинча грустные глаза;
шӱлыкан тӱс унылый вид;
шӱлыкан ял унылая деревня;
шӱлыкан еҥ грустный человек.
Пӱртӱсым йӧратен ончет гын, шӱлыкан шыже кечыштат сылнылыкым ужаш лиеш. [/i]Н. Лекайн.[/i] Если с любовью смотришь на природу, то и в унылый осенний день можно увидеть красоту.
Чылажат моткоч шӱлыкан шарнымашым тарвата. [/i]И. Васильев.[/i] Всё вызывает очень горестные воспоминания.
2. нар. грустно, печально, тоскливо, скучно, уныло, горестноТаче Славиклан шӱлыкан. [/i]В. Косоротов.[/i] Сегодня Славику грустно.
Чынжымак, тунемде илаш шӱлыкан улмаш. [/i]В. Любимов.[/i] Действительно, жить без учёбы, оказывается, тоскливо.
Марийско-русский словарь . 2015.